توضیحات
پرسشنامه ارتباطات درون سازمانی(هادیگل، 1394).
پرسشنامه ارتباطات درون سازمانی توسط هادیگل در سال 1394 ساخته شد.ودارای 14 سوال در 3 مولفه می باشد. و بر اساس طیف لیکرت (کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) نمره گذاری شده است و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 0/70 می باشد.
تعریف مفهومی متغیر پرسشنامه
ارتباطات درون سازمانی: فرآيندي كه در آن اطلاعات قابل فهم، توسط دو يا چند نفر، با هدف ايجاد انگيزه يا تأثير بر روي رفتار، رد و بدل ميشود(بالارد و سیبولد ، 2004: 38؛ به نقل از هادیگل، 1394).
تعریف عملیاتی متغیر پرسشنامه
منظور از ارتباطات سازمانی در پژوهش حاضر بررسی ارتباطات بین کارکنان، مشارکت و هماهنگی است که مورد بررسی قرار می گیرند.
مولفه های پرسشنامه:
مولفه های پرسشنامه |
سوالات |
هماهنگی |
1 تا 8 |
مشارکت |
9 تا 11 |
ارتباطات |
12 تا 14 |
ارتباطات درون سازمانی
روابطعمومی بهعنوان حرفهای که مدیریت فرایندهای ارتباطات راهبردی بین سازمان و ذی نفعان را برعهده دارد، با دو گروه ذی نفع متفاوت روبهروست که باید برای هریک از آنها اهداف، راهبردها، سیاستها و برنامههای مشخصی را درنظر بگیرد.
ذی نفعان درونی، عوامل سیاستگذار و اجرایی سازمان بهشمار میآیند که فعالیتهایشان بهطورمستقیم برای بهرهمندی ذی نفعان برونسازمانی انجام میشود. بههمینسیاق، رضایت ذی نفعان برونسازمانی، سرمایه اصلی حیات سازمان و ذی نفعان درونی آن است.
مدیران و کارکنان در درون سازمان، نهتنها به تولید کالا و خدمات میپردازند، بلکه بهصورت خواسته یا ناخواسته، سفیران معنایی آن بهشمار میآیند.
رفتارها و عملکرد مدیران و کارکنان در درون، پژواک باورهایشان نسبت به سازمان متبوعه و ارادهشان برای جلب رضایت مشتریان است.
ازسویدیگر، التزام عملی مدیران و کارکنان به سازمان در استفاده آشکار آنان از محصولات تولیدی در مناسبات اجتماعی تبلور یافته و در افکار عمومی انعکاس مییابد. حال، پرسش اساسی این است که ارتباطات درونسازمانی چه ابعاد، نقشها و وظایفی را دربرمیگیرد.
ارتباطات درون سازمانی
بهطورکلی، نقشهای اطلاعرسانی، اقناعگری، انطباقسازمانی، مهندسیرضایت، تبلیغگری، شهرتآفرینی، شفافسازی، تفسیر، آموزش، نمادسازی و معناسازی در روابط انسانیـسازمانی و سرانجام مدیریت بحران برای روابطعمومی درنظرگرفتهشده که تشریح همه آنها در این مقال نمیگنجد و تنها برخی از موارد، شرح دادهخواهدشد.
تدوین راهبرد مناسبات داخلی مبتنیبر تعامل، منافع و درک مشترک از یکدیگر(باتوجه به ضعف و قوت درونی و فرصت و تهدید بیرونی) یک وظیفه کلیدی در ارتباطات درونسازمانی است. براساس این وظیفه، روابطعمومی باید ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف سازمان و منابعانسانی، امکانات، قابلیتها و سرمایههای مادی و معنوی، فرصتها و تهدیدهای مربوط به گسترش مناسبات را شناسایی کرده و از آنها برای پیشبرد اهداف سازمانی، انسجام و زمینهسازی برای همافزایی کوششهای مدیران و کارکنان استفاده کند. روابط رضایتآمیز میان مدیران و کارکنان میتواند به وضعیتی بینجامد که همه کوششها در راستای موفقیت سازمان بهمنصه ظهوربرسد
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.