توضیحات

پرسشنامه گروه گرایی مدیران و کارکنان(سلطانی ؛ 1384)

پرسشنامه گروه گرایی مدیران و کارکنان توسط سلطانی در سال 84 طرح شد که شامل 45 سوال می باشد.و سوالات بر اساس طیف لیکرت (کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) نمره گذاری شده است  و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 0/70 می باشد.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

مفهوم گروه گرایی

پرسشنامه استاندارد گروه گرایی یعنی اینکه کارکنان یک سازمان براساس علایق، تجارب و نیازهای کاری مشترک تمایل به ایجاد همبستگی و کار دسته جمعی پیدا کنند. کار گروهی روی هم رفته در فعالیتهای چالشی، سطح بالایی از ارتباطات، همکاری و اعتماد را نیاز دارد. این عوامل در فعالیتهای برون گروهی تقویت شده و موجب همبستگی بیشتر اعضای یک گروه وایجاد رقابت بین گروههای مختلف می شود (کرمی، 1373) علمای رفتار، زیربنای گروه گرایی افراد را در چند چیز خلاصه می کنند که این عوامل عبارتند از:

• مزایای اقتصادی و مالی؛
• تأمین و امنیت؛
• ارضای نیازهای گروهی و اجتماعی؛
• کسب هویت و تشخیص فردی. (افچه ای، 1369).

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

در این پژوهش منظور گروه گرایی مدیران و کارکنان نمره­اي است كه کارکنان به سوالات 45 گویه ای پرسشنامة گروه گرایی مدیران و کارکنان می­دهند.

مولفه های پرسشنامه :

پرسشنامه تک مولفه ای می باشد

گروه گرایی

شیوع فردگرایی و جمع‌گرایی

فردگرایی غالبا در جوامع پیچیده، باز، صنعتی و ثروتمند دیده می‌شود. همچنین فردگرایی غالبا در کشورهایی که چندین نظام هنجاری در آنها وجود دارد (کشورهای چندفرهنگی) به چشم می‌خورد. در عین حال این ویژگی فرهنگی در بین طبقات بالا و متخصصین هر جامعه ‌و در میان افرادی که زیادتر تحت‌تاثیر رسانه‌های ارتباط‌جمعی آمریکایی قرار دارند، شیوع بیشتری دارد. نهایتا هرچه افراد یک جامعه از اینترنت بیشتر استفاده کنند، رابطه آنها با اعضای خانواده و اطرافیان کمتر شده و این فرآیند نهایتا به فردگرایی بیشتر می‌انجامد.

جمع‌گرایی در فرهنگ‌های ساده، بسته، سنتی و در حال توسعه بیشتر دیده می‌شود. علاوه بر این جمع‌گرایی در جوامع نسبتا همگن (که در آنها هنجارهای گروهی به‌طور گسترده‌ای پذیرفته می‌شوند)، در جوامعی با جمعیت فشرده و جوامعی که در آنها مشاغل تا حد زیادی به هم وابسته‌‌اند، شیوع بیشتری دارد  و نهایتا این ویژگی فرهنگی در میان افراد مسن جوامع، اعضای خانواده‌های بزرگ و گروه‌های مذهبی شایع است.

تمامی فرهنگ‌ها باید با مسئله مهم رابطه بین فرد و گروه مواجه شوند و پاسخی برای آن پیدا کنند. دو پاسخ اساسی برای این مسئله وجود دارد؛ یکی اولویت دادن به فرد در مقابل گروه و دیگری اولویت دادن به گروه در مقابل فرد. این اولویت‌بندی پایه‌ای سازمان‌دهی ارزش‌ها  را در مورد این‌که آیا باید وابستگی بین خود و دیگران را بیشینه کرد یا کمینه به شدت تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.