مجموع قدرت و نفوذ فرد بيانگر ظرفيت سياسي وي براي اقدام سياسي است. انواع تاکتیک‌های سياسي عبارتند از:

سركوب: خشن‌ترين شكل سوءاستفاده از ديگران تهديد آنان در صورت عدم موافقت با درخواست فرد است. اين نوع رفتار مي‌تواند به واكنش منفي و سريع ديگران منجر شود.

قرباني كردن ديگران: تلاش براي به هم مربوط ساختن مسئوليت‌ها به هنگام شكست و يا ديگر حوادث منفي كه باعث مقابله مدير با ديگر افراد مثل زيردستان يا شرايط محيطي مي‌شود.

دست‌کاری اطلاعات؛ شامل نگاه داشتن تمام يا بخشي از داده‌هاي موجود، ارائه عمدي تصاوير اشتباهات و خطاها به ديگران و يا انتشار عمدي جرياني از اطلاعات براي مطرح ساختن يك تعارض كه مي‌تواند در برابر نكوهش يا انتقاد از مشكلات، كاهش چشم و هم‌چشمي و يا افزايش شهرت مدير مورد استفاده قرار گيرد.

تصور مثبت مديريت: شامل تاكتيك‌هايي است كه مدير را خوب و مثبت نشان مي‌دهد و ديگر تاكتيك‌هاي رايج مثل تحسين و مجذوب كردن.

تصور منفي مديريت : شامل انواع تاكتيك‌هايي است كه عملاً يك ادراك منفي را در فكر ديگران ايجاد مي‌كند و معمولاً در مورد يك سرپرست است و باعث كاهش انگيزه‌ها مي‌شود.

يك مطالعه ديگر انواع تاکتیک‌های سياسي و ميزان استفاده آن‌ها در سازمان را مورد بررسي قرار داده است. نتايج اين تحقيق در جدول زير مشاهده می‌شود:

صاحب‌نظران به اين باورند كه رفتارهاي سياسي اكتسابي است و در آغاز ممكن است مغاير با ترجيحات فردي باشد ولي هنگامي كه وي استفاده از اين تاکتیک‌ها را لازم مي‌دارند آن‌ها را به كار خواهد برد.