توضیحات

پرسشنامه استاندارد رقابت پذیری کالا

پرسشنامه استاندارد رقابت پذیری کالا توسط محقق در سال 1396 ساخته شده است و دارای 38 سوال در 5 بعد(منابع ورودی ، موقعیت در بازار ، توان خلاقیت و نوآوری، سرمایه سازمانی،  هوشمندی رقابتی ) می باشد.و بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت(خیلی کم تا خیلی زیاد)ساخته شده است. الفای کرونباخ این پرسشنامه 918/0 می باشد.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

مفهوم رقابت پذیری، توانایی کشورها در فروش محصولاتشان در بازارهای جهانی است و به عقیده موسسه بین‌المللی توسعه مدیریت ، رقابت‌پذیری ملی نشان می دهد که چگونه ملت‌ها از توانایی‌های خود برای رسیدن به رفاه اقتصادی استفاده می‌کنند.

مجتمع اقتصاد جهانی سطح رقابت‌پذیری کشورها را منعکس کننده توان آنها در تامین و افزایش رفاه برای اتباع خود می‌داند. گزارش رقابت‌پذیری مجمع جهانی اقتصاد از سال 1979 به این سو به بررسی عوامل متعدد موثر بر توان کشورها در نیل به رشد اقتصادی پایدار و رفاه بلند مدت پرداخته است. طی این سالها، هدف این مجمع ارائه معیارهایی به مدیران بنگاه‌های اقتصادی و سیاست گذاران برای شناسایی موانع افزایش رقابت‌پذیری و تشویق سیاستمداران برای اتخاذ استراتژی­های لازم برای رفع این موانع بوده است.

از نظر مجمع جهانی اقتصاد قدرت رقابت‌پذیری عبارت است از مجموعه­ای از نهادها، سیاست‌ها و عواملی که سطح بهره­وری را تعیین می­کنند. سطح بهره‌وری نیز به نوبه خود تعیین کننده سطح رفاه پایداری است که نظام اقتصادی یک کشور می‌تواند به آن دست یابد. به دیگر سخن، اقتصادهای رقابت پذیرتر می­توانند از درآمدهای بالاتری نیز برخوردار شوند.

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

در این پژوهش منظور پرسشنامه رقابت پذیری نمره­اي است كه کارکنان به سوالات 38گویه ای پرسشنامة رقابت پذیری می­دهند.

مولفه های پرسشنامه :

رقابت‌پذیری

رقابت‌پذیری به معنای توانایی و عملکرد یک شرکت، یک بخش اقتصادی یا یک کشور در فروش و عرضه کالا و خدمات در یک بازار در مقایسه با دیگر شرکت‌ها، زیر بخش‌ها، و کشورهای حاضر در همان بازار است. این اصطلاح همچنین برای بازارها نیز استفاده می‌شود که اشاره به میزان رقابت‌پذیر بودن ساختار بازار دارد. باید توجه شود که رقابت‌پذیر بودن یک بازار ارتباطی به رقابت‌پذیری شرکت‌های حاضر دراین بازار ندارد. رقابت‌پذیری «توانایی افزایش سهم بازاری و یا سوددهی و ماندن در صحنه رقابت جهانی برای یک دوره طولانی» است. از این تعریف می‌توان سه نکته زیر را مورد تاکید قرار داد.

1- رقابت­پذیری تنها به افزایش سهم از بازار محدود نشده و بحث سودآور بودن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛

2- دستیابی به رقابت­پذیری به تنهایی نمی­تواند مبین شرایط بهینه باشد، بلکه حفظ شرایط رقابت­پذیر است که از اهمیت برخوردار است.

3- رقابت‌پذیری یک بنگاه منتج از توانمندی (دارایی و قابلیت‌ها) و سیاست‌ها و روندها است.