پرسشنامه تنبلی اجتماعی (طاها حسینی؛2008)

پرسشنامه تنبلی اجتماعی مربوط به تنبلی اجتماعی کارکنان از پرسشنامه طاها حسینی (۲۰۰۸) که پیش تر در دانشگاه سوند استاندارد و مورد استفاده قرار گرفته بود، استخراج و ترجمه گردیده است. این پرسشنامه شامل 15 سوال بوده و به صورت خودسنجی و با استفاده از طیف لیکرت ( کاملا موافقم ، موافقم ، نظری ندارم ، مخالفم ، کاملا مخالفم) توسط خود کارکنان تکمیل گردیده است. نحوه توزیع سوالات مربوط به تنبلی اجتماعی کارکنان به شرح جدول (1) می باشد.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

پرسشنامه استاندارد تنبلی اجتماعی: پدیده تنبلی اجتماعی نوعی “بیماری اجتماعی” است که نتایج منفی برای افراد و جامعه در پی دارد و باعث می شود که افراد برای رسیدن به یک هدف گروهی نسبت به زمانی که خودشان به صورت انفرادی کار می کنند ، تلاش کمتری یکنند . این یکی از دلایلی است که باعث می شود گروهها نسبت به زمانی که عملکرد انفرادی اعضاء را ترکیب می کنند و بهره وری کمتری داشته باشند (لاتانه، ۱۹۷۹) ابعاد مختلف تنبلی اجتماعی عبارت است از : وابستگی متقابل در کار . قابلیت دیده شدن کار ، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، اندازه گروه، به هم پیوستگی (صمیمیت)و تنبلی ادراک شده (محمد حسین پور، 1389).

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

تنبلی اجتماعی : منظور پژوهشگر از تنبلی اجتماعی در این فایل ، مولفه های وابستگی متقابل در کار . قابلیت دیده شدن کار ، عدالت توزیعی ، عدالت رویه ای، اندازه گروه ، به هم پیوستگی (صمیمیت) و تنبلی ادراک شده همکاران می باشد که از طریق پرسشنامه ای که پیش تر از سوی طاها حسینی (۲۰۰۸) در دانشگاه سوئد به اجرا گذاشته و استاندارد گردیده بود . سنجیده شد.

مولفه های پرسشنامه :

تنبلی اجتماعی

مقوله ی تنبلی به عنوان یك خصیصه فردی، موضوع مطالعه روان شناسان نیز قرار گرفته و از آن به «اهمال كاری» یاد كرده اند. «ادوانس بلس» نویسنده ی كتاب «روان شناسی تنبلی» تنبلی را معادل به تعویق انداختن كارها می داند. به عبارت دقیق تر، تنبلی به تعویق انداختن كاری است كه می دانیم اكنون و در «حال» باید انجام شود ولی به «آینده» موكول می شود.