آزمون مفهوم خویشتن بک (SCT)

آزمون مفهوم خویشتن (خود پنداری) بک (بک و ستیر، 1978، بک ،ستیر، براون و اپستین، زیر چاپ) یک معیار خود گزارشی از نگرش منفی نسبت به خود است. یعنی بخشی از تثلیث شناختی افسردگی که بک (1976) نام برده است.SCT   از این جهت با پرسشنامه های عزت نفس و خودپنداره متفاوت است که از پاسخ دهنده می خواهد خود را با دیگرانی که می شناسد  مقایسه کند نه با استانداردهای نامشخص.

پرسشنامه : نمره گذاری و نرمهای بدست آمده بوسیله بک ودیگران برای جامعه غیر ایرانی (بیماران مضطرب و افسرده)

پایائی:

پایایی آزمون مفهوم خویشتن بک به دو روش همسانی درونی و بازآزمایی مورد بررسی قرار گرفته، و در روش ارزیابی همسانی درونی، پایایی آن 80/0 و در روش بازآزمایی 88/0 محاسبه و گزارش شده است (بک و استیر ، 1987) که نشان دهنده پایایی معتبر این آزمون می باشد.

اعتبار (روایی)

همچنین بررسی روایی این آزمون با اجرای همزمان نشانگر همبستگی 55/0 می باشد که به لحاظ آماری از معتبر بودن آن حکایت دارد ( CCT,1989 ).

نمره گذاری

موارد از 1 تا 5 نمره گذاری می شوند.

موارد از پائین به بالا یا از بالا به پائین ، بسته به بار ارزشی خود پنداره نمره گذاری می شوند.

جمع موارد :   جمع خود پنداره مثبت.

دامنه نمرات :   125 -25

پرسشنامه استاندارد

هنجارها

آگاهی از خویشتن، جدا از افکاری است که در نقطه‌ای از زمان در حال روی دادن هستند. بدون خویشتن‌آگاهی، فرد، افکاری را که در حال روی دادن هستند به‌عنوان خویشتن درک و باور می‌کند. خویشتن‌آگاهی به یک فرد امکان انتخاب افکاری که اندیشیده می‌شوند را به‌جای اندیشیدن افکار برانگیخته از رویدادهای انباشته‌شده که منجر به شرایط آن لحظه می‌شوند، می‌دهد. خویشتن‌آگاهی موجب لحظاتِ خاموشِ ظهور، با درک و آگاهی خویشتن از متفکربودن فکرها، به‌جای اندیشه‌هایی که لحظهٔ آگاهی را پر می‌کنند می‌شود. خویشتن‌آگاهی از خودآگاهی متمایز است. خود اگاهی به شناخت عمیق و احساس و ادراک اشاره می کند.