پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران ؛1982)

پرسشنامه خودکارآمدی عمومی : شرر و همکاران(1982) معتقدند که نظریه‌ی خود کارآمدی، الگویی از فرآیندهای شناختی برای سازش یافتگی می‌باشد و برای اولین بار مقیاسی جهت اندازه‌گیری این باور عمومی تحت عنوان مقیاس خود کارآمدی ساختند که اختصاص به موقعیت خاصی از رفتار ندارد. مقیاس خود کارآمدی عمومی شرر و همکاران دارای 17 گویه است. شرر و همکاران، بدون مشخص کردن عوامل و گویه های آن‌ها معتقدند که این مقیاس سه جنبه از رفتار شامل میل به آغازگری رفتار، میل به گسترش تلاش برای کامل کردن تکلیف و مقاومت در رویارویی با موانع را اندازه‌گیری می‌کند.

پرسشنامه

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی: خود كارآمدي، توان سازنده‌ای است كه بدان وسيله، مهارت‌های شناختي، اجتماعي، عاطفي و رفتاري انسان براي تحقق اهداف مختلف، به گونه‌ای اثربخش ساماندهي می‌شود. خود کارآمدی درك شده عاملي مهم براي انجام موفقیت‌آمیز عملكرد و مهارت‌های اساسي لازم براي انجام آن است(واسیل و همکاران، 2011)

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

خودکارآمدی عمومی: مجموع نمره‌ای است که آزمودنی از پرسشنامه خود کارآمدی کسب می‌نماید و نشان‌دهنده میزان خود کارآمدی کلی او هست.

مولفه های پرسشنامه :

خودکارآمی عمومی

به عبارتی خودکارآمدی عبارتست از باور فرد، در این خصوص که توانایی انجام تکالیف را دارد یا خیر ( میلن ، شیرن ، اوریل ، 2000 ص 101 )خودکارآمدی با توجه به احساس تفکر و عمل انسانها متفاوت است. (بندورا 1997 ).

خودکارآمدی عموما در حوزه اختصاصی در نظرگرفته می­شود ، بدین معنا فرد می­تواند خود باوری نسبتاً محکمی در حیطه­ها و دامنه­های مختلف یا موقعیت­های عملکردی خاصی داشته باشد. اما برخی از محققین یک مفهوم عمومی از خودکارآمدی متصور شده­اند.

این مفهوم به اعتماد کلی فرد به توانایی گذر از دامنه وسیعی از خواست­ها یا موقعیت­های جدید برمی­گردد. خودکارآمدی عمومی بر پایه و اساس روشن شدن لیاقت و قابلیت فرد، برای کنارآمدن موثر با بسیاری از موقعیت­های تنش­زا می­باشد. (شوارزوشولز ، 2000 )

خودکارامدی

به اعتقاد بندورا (2001 ) خودکارآمدی مفهومی است که بواسطه آن تجربیات ، توانایی و تفکر افراد در یک مسیر ادغام می­شود. خودکارآمدی و سایر نگرش­های انتظاری بطور مشترک دارای این واقعیت هستند که تمامی آنها، باورهایی در خصوص درک توانایی فردی است ، اما تفاوت آنها با خودکارآمدی در آن است که خودکارآمدی ادراک قابلیتهای فردی به منظور دستیابی به عملکردها و نتایج موقعیت دیگر از پیش تعیین شده می­باشد ، بنابراین خودکارآمدی از بابت باورهای انتظاری متفاوت است.