توضیحات
پرسشنامه بد رفتاری والدین دیمیر (2000)
پرسشنامه بد رفتاری والدین : پرسشنامه بدرفتاری والدین توسط دیمیر(2000) طراحی و اعتباریابی شده است، این پرسشنامه شامل 32 گویه بسته پاسخ بر اساس طیف پنج درجه ای لیکرت می باشد، پرسشنامه سه مولفه بد رفتاری جسمی، بد رفتاری احساسی و بی توجهی را مورد سنجش قرار می دهد، این پرسشنامه توسط محمدی و همکاران(1396) اعتباریابی شده است.
مولفه های پرسشنامه:
توزيع سوالات پرسشنامه
| ابعاد پرسشنامه | تعداد سوالها | شماره سوالها |
| بد رفتاری جسمی | 14 | 1 تا 14 |
| بد رفتاری احساسی | 12 | 15 تا 26 |
| بی توجهی | 6 | 27 تا 32 |
برآورد پايايي و روایی
پرسشنامه استاندارد در پروژهش محمدی و همکاران (1397) روایی محتوایی و صوری و ملاکی این پرسشنامه مناسب ارزیابی شده است.
ضريب پايايي پرسشنامه در پژوهش محمدی و همکاران(197)
| پرسشنامه و ابعاد آن | ضريب پايايي (الفای کرونباخ) |
| بد رفتاری جسمی | 96/0 |
| بد رفتاری احساسی | 97/0 |
| بی توجهی | 94/0 |
| بد رفتاری والدین | 98/0 |
تعاریف نظری
دانلود پرسشنامه بد رفتاری والدین: بدرفتاری با کودکان یکی از انواع بدرفتاری‌های میان‌فردی است و سه نوع بدرفتاری جسمی، جنسی و عاطفی را شامل می‌شود. اگرچه این سه نوع بدرفتاری با یکدیگر فرق دارند اما شباهت‌هایشان بیشتر از تفاوت‌هایشان است. در تمام این سه نوع بدرفتاری، آمیخته‌ای غریب از عشق و نفرت وجود دارد.
بدرفتاری جسمی: سوءرفتار جسمی طبق تعریف به هر عملی گفته می‌شود که سبب جراحت جسمی غیرتصادفی می‌شود، نظیر کتک زدن، مشت زدن، لگد زدن، گاز گرفتن، سوزاندن و مسموم کردن. برخی موارد بدرفتاری جسمی نتیجه تنبیه بدنی شدید و غیرمعقول یا تنبیهات غیرقابل توجیه هستند. به عبارت دیگر بدرفتاری جسمی و فیزیکی با کودکان روی پیوستاری قرار می‌گیرد که در یک انتهای آن، ضربه بسیار آهسته به بدن کودکان و در انتهای دیگر، ضربات شدید را می‌بینیم. بدرفتاری فیزیکی شدید با کودکان، از کبودی تا زخم شدن پوست تا مرگ ادامه دارد.
بدرفتاری عاطفی: بد رفتاری عاطفی زمانی روی می‌دهد که فرد این پیام را به کودک منتقل می‌کند که او بی‌ارزش، معیوب، دوست‌نداشتنی، ناخواسته یا در معرض خطر است. فرد مرتکب ممکن است کودک را طرد کند، بترساند، منزوی کند، به او بی‌توجهی کند یا مورد سرزنش قرار دهد. پرخاش کلامی (مانند تحقیر کردن، فریاد زدن، تهدید کردن، سرزنش کردن یا طعنه زدن)، مواجه کردن کودک با خشونت خانگی، وارد کردن فشار بیش از حد روی کودک از طریق انتظارات بیش از حد و تشویق یا آموزش کودک برای شرکت در فعالیت‌های ضداجتماعی.
بی توجهی: بطور کلی، بی توجهی به فرزندان به عدم توانایی والدین یا سرپرستان کودکان در بر آورده کردن نیاز های کودکان از جمله غذا و مواد خوراکی، خانه و سرپناه، لباس و پوشاک، مراقبت های پزشکی و سلامتی روحی کودکان اطلاق می شود، تا جایی که سلامت و زندگی کودک را مورد تهدید قرار دهد(محمدی، 1397).
تعاریف عملیاتی
بدرفتاری والدین: بر اساس پرسشنامه استاندارد بدرفتاری والدین دیمیر (2000) سنجیده می شود.
دیدگاه‌ها (0)
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.