پرسشنامه موقعیت رقابتی قماوات (2002)

پرسشنامه موقعیت رقابتی : این پرسشنامه به منظور سنجش موقعیت رقابتی براساس مدل قماوات (2002) ساخته شده که دارای 31 سئوال مي­باشد. این پرسشنامه، موقعیت رقابتی را در مولفه هاي ورود سرمايه گذاران جديد (سوالات 1 تا 7)، تهديد جايگزيني (سوالات 8 تا 13)، قدرت چانه زني خريداران (سوالات 14 تا 18)، قدرت چانه زني تامين كنندگان (سوالات 19 تا 24) و رقابت در بين رقباي موجود (سوالات 25 تا 31) مي سنجند. در اين پرسشنامه از مقياس اندازه گيري ليكرت استفاده شده است. عبارات مورد استفاده به صورت: خیلی زیاد تا خیلی کم طراحي شده است كه به ترتيب داراي ارزش 5 الي 1 مي باشند و سئوال معكوس نيز در پرسشنامه وجود ندارد.

روایی و پایایی

 پرسشنامه استاندارد ابراهیمی (1393)، روایی صوری پرسشنامه را 89/0 و پایایی آن را به روش آلفای کرونباخ 76/0 ذکر کرده است.

موقعیت رقابتی

 دانلود پرسشنامه مزیت رقابتی (Competitive Advantage) مجموعه ای از عوامل یا توانایی ها است که به شرکت ها اجازه می دهد پیوسته عملکردی بهتر از رقبا داشته باشند. توجه کنید که هدف مزیت رقابتی عملکرد برتر از رقباست، نه صرفا برابری با عملکرد دیگر کسب و کارها؛ شرکت های برخوردار از مزیت رقابتی باید از عملکرد بالایی برخوردار باشند، و در عین اینکه این گونه شرکت ها نباید لزوما دارای بالاترین عملکرد در صنعت خود باشند، باید به طور مستمر در میان شرکت هایی با عملکرد بالا باقی بمانند و بسیار بهتر از میانگین صنعت عمل کنند مبین آن است که مدیران، از طریق تصمیمات خود، مسئول چهار نوع تصميم استراتژیک هستند که منجر به در اختیار گرفتن و توسعه منابع و توانایی هایی مختص به شرکت می شوند که می توانند منشأ مزیت رقابتی باشند.

موقعیت رقابتی

مزیت رقابتی شامل مجموعه عوامل یا توانمندی هایی است که همواره شرکت را به نشان دادن عملکردی بهتر از رقبا قادر می سازد. به عبارتی، مزیت رقابتی عامل یا ترکیبی از عواملی است که در یک محیط رقابتی سازمان را بسیار موفق تر از سایر سازمان ها می نماید و رقبا نمی توانند به راحتی از آن تقلید کنند. بنابراین برای دستیابی به مزیت رقابتی، یک سازمان هم باید به موقعیت خارجی خود توجه کند و هم توانمندی های داخلی را مورد توجه قرار دهد .

علاوه بر آن، هدف مهم دیگر مزیت رقابتی این است که شرکت ها از سطوح پایداری از عملکرد بالا برخوردار باشند. به عبارت دیگر، یک کسب و کار نه تنها باید از یک یا دو یا سه ربع سال یا حتی چندین سال خوب برخوردار باشد، بلکه باید مزیت رقابتی پایداری داشته باشد تا بتواند به طور پیوسته و در طول مدتی طولانی عملکردی بهتر از رقبا داشته باشد. بسیاری از شرکتها نشان داده اند که توانایی داشتن یک یا دو سال خوب را دارند، ولی تعداد بسیار اندکی از شرکت ها توانایی برخورداری از سطوح بالای مستمری از عملکرد برای سالیان متمادی را از خود نشان داده اند.