توضیحات
پرسشنامه استاندارد راهبردهای مدیریت تعارض (رابینز)
پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز دارای 31 سوال است و 5 شیوه مدیریت تعارض را در درون 3 راهبرد کنترل، عدم مقابله و راه حل گرایی مورد سنجش قرار می دهد.سوالات پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت (کاملاً موافق تا کاملاً مخالف) طراحی شده است.و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 0/70 می باشد.
تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :
پرسشنامه استاندارد مدیریت تعارض، بکارگیری راهبردهایی در جهت تصحیح این تفاوت های درک شده به شیوه ای مثبت است. به مدت چند دهه، تصور بر این است که مدیران به تعارض با دیدی منفی نگاه می کنند
تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه
در این پژوهش منظور مدیریت تعارض شغلی نمرهاي است كه کارکنان به سوالات 31 گویه ای پرسشنامة مدیریت تعارض شغلی میدهند.
مولفه های پرسشنامه :
مولفه های پرسشنامه |
سوالات |
راهبرد کنترل |
1 تا 7 |
عدم مقابله |
8تا 18 |
راه حل گرایی |
19 تا 30 |
مدیریت تعارض
مفهوم تعارض ازجمله مفاهیم بسیار بحثبرانگیز است. روانشناسان و جامعهشناسان تعاریف متنوعی از این مفهوم ارائه دادهاند. تعارض در برخی منابع بهعنوان نوعی رفتار انسدادی و در پارهای دیگر از موارد بهعنوان مغایرت اهداف تعریف شده است.
این مفهوم را بهگونهی دیگری نیز میتوان تعریف کرد: «تعارض فرایندی است که بهموجب نوع خاصی از ادراک (خواه واقعی یا غیرواقعی) منجر به ایجاد اختلال در توازن و ثبات مطلوب در یک جهان بههموابسته میشود».
مدیریت تعارض چیست؟
مدیریت تعارض بر این اصل استوار است که تمامی تعارضات لزوما قابل حل نیستند، اما کسب مهارت در مدیریت تعارض میتواند از احتمال تشدید ناکارامدیها بکاهد. ملزومات مدیریت تعارض عبارتند:
از مهارتهای مرتبط با حل تعارض، خودآگاهی پیرامون انواع حالات تعارض، مهارتهای ارتباطی در مواجهه با تعارض و نیز توانایی ایجاد چارچوبی مؤثر جهت مدیریت تعارض در محیط درگیر. همهی اعضای سازمان باید بدانند که چگونه زمینهی بروز تعارضات را به حداقل برسانند و بتوانند مشکلات ناشی از تعارض را، پیش از آنکه این اختلافات به معضلی جدی در روند کاری تبدیل شوند، حلوفصل کنند.
انواع تعارض
۱. تعارض برحسب درگیری
تعارض میتواند درونفردی (تعارض فرد با خودش)، بینفردی (تعارض بین دو یا چند نفر) یا سازمانی باشد. تعارض سازمانی، چه واقعی و چه ادراکشده، بر دو نوع است: درونسازمانی و بینسازمانی.
۲. تعارض برحسب دامنه
تعارض میتواند بنیادین یا احساسی باشد. تعارض بنیادین با نامهای تعارض عملکردی و تعارض فعال نیز شناخته میشود. این نوع تعارض با مسائل کاری و نه مسائل شخصی در ارتباط است، درحالیکه تعارض احساسی، همانطور که از نامش پیداست، از احساسات ریشه میگیرد.
۳. تعارض برحسب نتایج
تعارض میتواند سازنده یا مخرب، خلاق یا محدودکننده و مثبت یا منفی باشد. تعارض مخرب که به آن تعارض ناکارامد نیز گفته میشود، از دستیابی گروه به اهداف موردِنظر جلوگیری میکند. تعارض مخرب توجهات را از فعالیتهای اصلی منحرف میسازد، باعث تضعیف خودانگاره و روحیهی افراد میشود، افراد و گروهها را به دو قطب مخالف تبدیل میکند، از میزان مشارکت و همکاری میکاهد، موجب افزایش یا برجستهتر شدن تفاوتها میشود و نیز به رفتارهای غیرمسئولانه و ویرانگر مانند دعوا و توهین میانجامد.
۴. تعارض برحسب مشارکت گروهی
تعارض میتواند توزیعی یا یکپارچه باشد. تعارض توزیعی عبارت است از توزیع نتایج مثبت یا منابع بهمقدار معین، بهگونهای که در نهایت یکی از طرفین برنده و طرف دیگر حتی درصورت کسب امتیازاتی خاص، بازنده خواهد شد. اما گروههایی که به مدل یکپارچه رجوع میکنند، تعارض را زمینهی یکپارچهسازی نیازها و دغدغههای طرفین میبینند و میکوشند تا از این فرصت بهمنظور کسب عالیترین نتیجهی ممکن بهره ببرند. این نوع تعارض در مقایسه با تعارض توزیعی تأکید بیشتری بر مصالحه دارد. مطالعات نشان داده است که تعارض یکپارچه همواره به نتایج کاری مطلوبتری میانجامد.
۵. تعارض برحسب استراتژی
تعارض میتواند رقابتی یا مشارکتی باشد. تعارض رقابتی پدیدهای انباشتی است. موضوع این نوع تعارض بهتدریج از مسئلهی اولیهای که اختلاف بر سر آن آغاز شده، منحرف میشود، چراکه مسئلهی اولیه بیشتر بهمنزلهی بهانه است تا علت آغاز اختلاف. ویژگی اصلی تعارض رقابتی این است که طرفین میل شدیدی به پیروزی در رقابت احساس میکنند و حتی اگر این پیروزی برایشان گران تمام شود و مشکلات بیشتری بهبار بیاورد، باز هم از رقابت دست نمیکشند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.