توضیحات

پرسشنامه سازگاري اجتماعي کاليفرنيا (کلارک  و همکاران 1953، به نقل از آخوندي، 1379).

پرسشنامه سازگاري اجتماعي کاليفرنيا توسط کلارک  و همکاران در سال  1953و  به نقل از آخوندي درسال 1379 ساخته شد.جواب ها به صورت بله و خیر است

تعریف مفهومی متغیر پرسشنامه

پرسشنامه استاندارد سازگاري اجتماعي: سازگاري اجتماعي عبارت است از رفتار مفيد و مؤثر آدمي در تطبيق با محيط، به گونه‌اي كه تنها با تغييرات محيطي همرنگي نكرده و به پيروي ناهشيار از آن كفايت نمي‌كند، بلكه خود نيز مي‌تواند در محيط تأثير گذاشته و آن را به گونه‌اي متناسب تغيير بدهد (بارولو ، 2002، به نقل از پور سيد و همکاران، 1389).

تعریف عملیاتی متغیر پرسشنامه

سازگاري اجتماعي: منظور از سازگاري اجتماعي در اين پژوهش، نمراتي است كه مددجويان دختر با نقص بينايي در پيش آزمون-پس‌آزمون در نسخه تجديد نظر شده پرسشنامه سازگاري اجتماعي كاليفرنيا (1953)، قسمت 90 سوالي سازگاري اجتماعي كسب مي‌كنند.

مولفه های پرسشنامه و پرسشنامه:

در زمينه سازگاري اجتماعي پنج زمينه مطرح مي‌باشد كه عبارتند از: قالب‌هاي اجتماعي، مهارت‌هاي اجتماعي، علايق ضد اجتماعي، روابط مدرسه‌اي و روابط اجتماعي.

سازگاري اجتماعي

از آن جایی که سازگاری اجتماعی مفهوم عام و گسترده‌ای می باشد، تعریفی که مورد اتفاق نظر اکثریت محققان باشد وجود ندارد. اما از عمده‌ترین تعاریف سازگاری اجتماعی می‌توان به تعاریف زیر اشاره کرد:

سازگاری اجتماعی عبارت است از توانایی ایجاد ارتباط متقابل با دیگران در زمینه خاص اجتماعی به طریق خاص که در عرف جامعه قابل قبول و ارزشمند باشد وفرایندی است که افراد را قادر می سازد تا رفتار دیگران را درک و پیش بینی کنند، رفتار خود را کنترل و تعاملات اجتماعی خود را تنظیم کنند(تریچی ، ۲۰۰۶).

گوداشتاین  و لانیون(۱۹۹۵) سازگاری را فرایند پیوسته ای تعریف کرده اند که در آن، تجارب یادگیری اجتماعی شخص، باعث ایجاد نیازهای روانی او می گردد و نیز امکان کسب توانایی و مهارت هایی را فراهم می سازد که از آن طریق می توان به ارضای نیازها پرداخت.شافر  و شوبن(۱۹۷۲ ) معتقدند که سازگاری تمایل ارگانیزم برای تغییر فعالیت خود در راستای انطباق با محیط است که در واقع پاسخی به تغییرات محیط پیرامون می‌باشد.

تعاریف سازگاري اجتماعي

براون  (۱۹۶۵ ) سازگاری اجتماعی را جریانی می داند که توسط آن روابط میان افراد، گروه‌ها و عناصر فرهنگی در وضع رضایت بخشی برقرار باشد. به عبارت دیگر روابط میان افراد و گروه ها طوری برقرار شده باشد که رضایت متقابل آن ها را فراهم سازد.

کومبز  و اسلابی ( ۱۹۷۷) سازگاری اجتماعی را مترادف با، مهارت اجتماعی می دانند، از نظر آنها مهارت‌های اجتماعی عبارت است از توانایی ایجاد ارتباط متقابل با دیگران در زمینه‌ی اجتماعی خاص، به طریق خاص که در تعر ف جامعه قابل قبول و ارزشمند باشد. این مهارت‌ها باید دارای بهره‌ای دو جانبه باشد. به عبارتی دیگر در عین حال که برای شخص مفید است برای دیگران نیز سودمند باشد

به نظر سالیوان (۱۹۷۵) در جریان سازگاری اجتماعی موضوع ارتباط فرد با افراد دیگر مطرح می‌شود. در این جریان برخور د انگیزه ها و خواسته‌های فرد با ضروریات سازندگی گروهی نمایان می شود(به پژوه ،۱۳۸۴).