توضیحات

پرسشنامه اعتماد سازمانی ویک و همکاران (2000)

پرسشنامه اعتماد سازمانی توسط ویک و همکاران در سال 2000طراحی شدکه دارای 48 سوال در سه وجه می باشد. و هدف ان ارزیابی اعتماد سازمانی در سازمان می باشد. سوالات پرسشنامه بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت (کاملاً موافق تا کاملاً مخالف) طراحی شده است و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 0/7 می باشد.

تعریف مفهومی متغیر پرسشنامه

پرسشنامه استاندارد اعتماد سازمانی: اعتماد سازمانی به عنوان احساس اطمینان کارکنان از اینکه سازمان دست به اقداماتی می­زند که سودمند و یا حداقل به آن ها زیان نمی­رساند، تعریف شده است.  یا ادراک جمعی کارکنان ­از قابل اعتماد بودن سازمان­شان می­باشد. اعتماد احساس اطمینان کارکنان از ثبات رفتار و پاسخ سازمان به شرایط متغیر و ریسک پذیر می باشد.

تعریف عملیاتی متغیر پرسشنامه

در این پژوهش منظور از اعتماد سازمانی نمره ای است كه پاسخ دهنده­گان به سوالات 48 گویه ای اعتماد سازمانی می­دهند.

مولفه های پرسشنامه و پرسشنامه:

تعریف‌های اعتماد

اتکا یا اطمینان به برخی رویدادها، فرایندها یا اشخاص تمایل یک طرف به آسیب پذیر نگاه داشتن خود در برابر اقدامات طرف مقابل براساس این انتظار که طرف مقابل دست به اقداماتی می‌زند که برای اعتماد کننده اهمیت دارد، حتی اگر اعتماد کننده توانایی نظارت یا کنترل بر طرف مقابل خود را نداشته باشد

میل به اتکا به طرف دیگر و در پیش گرفتن اقداماتی که در شرایطی خاص یک طرف را در برابر طرف دیگر آسیب پذیر می‌کند.

اعتماد سازمانی

اعتماد هسته‌ی مرکزی تمامی روابط است، انسان‌ها در تمام طول زندگی خود، به دنبال ایجاد روابط بر مبنای اعتماد، بین دوستان و خانواده‌ی خود هستند، اما در سازمان‌ها برای کارکنان جدید یک جلسه توجیهی 30 دقیقه‌ای، صرف آشنایی و ایجاد اعتماد می‌شود!، و انتظار می‌رود که کارکنانی موفق و مولد داشته باشند! اما بدیهی به نظر می‌رسد برای ایجاد اعتماد بین کارکنان و مدیران، بایستی برای کارکنان در اهداف اساسی سازمان، سهمی دایمی قایل شد و در این صورت است که هریک از کارکنان طوری رفتار خواهند کرد که آسیبی به دیگران نزنند.

اعتماد یک عنصر ضروری در ساختار روابط کارمند – کارفرما است و بین ارتباطات و اعتماد یک رابطه‌ی متقابل وجود دارد. در فضایی که اعتماد در آن جاری است، افراد احساس ناامنی نمی‌کنند و به راحتی ایده‌های خود را در اختیار دیگران می‌گذارند، احساسات خود را بیان می‌کنند و از کار برای اهداف مشترک و در حالت مشارکتی احساس امنیت می‌کنند.

بدون اعتماد، روابط آسیب می‌بینند و تعارض مخرب ایجاد می‌شود و ارتباطات به شکست می‌انجامد. ارتباطات بر پایه‌ی اعتماد شکل می‌گیرند و به سطوح و محدودیت‌های اعتماد به دیگران به طور مداوم مورد آزمایش قرار می‌گیرند. توسعه‌ی اعتماد زمان‌بر است و بسیاری از روابط بین سرپرستان و زیردستان با فقدان اعتماد شناسایی می‌شوند. اعتماد را تا حدودی می‌توان به «هوا» تشبیه کرد، همه‌ی انسان‌ها وقتی به آن توجه دارند که وجود ندارد