توضیحات

پرسشنامه توانمندسازی روانی شغلی دیمیتریاس و همکاران(2007)

پرسشنامه توانمندسازی روانی شغلی توسط دیمیتریاس و همکاران در سال 2007 طراحی شد و دارای 15 سوال در 3 بعد می باشد.و بر اساس طیف لیکرت (کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) نمره گذاری شده است  و الفای کرونباخ به دست آمده بالای 0/70 می باشد.

تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :

پرسشنامه استاندارد توانمند سازی در یک تعریف کلی و عام، به معنای بسط و گسترش حق انسان در آزادی و آزادی عمل و افزایش ظرفیت های انسانی است.

 این تعریف به معنای افزایش میزان اختیار و اقتدار فرد برای انتخاب منابع و اعمال نظر در تصمیماتی است که زندگی او را تحت تأثیر قرار می دهند. وقتی افراد از حق انتخاب واقعی برخوردار باشند، تسلط و کنترل بیشتری بر شرایط حاکم برزندگی خود خواهند داشت. از طرفی حق انتخاب فقرا و محرومان جامعه محدود بوده است که عدم برخورداری از مال و مکنت و نیز عجز و ناتوانی در چانه زنی با نهاد های زسمی و غیر رسمی برای تحلیل خواسته ها و شرایط مورد نظر خود، از مهم ترین علل آن به شمار می رود. فقدان قدرت یا ضعف و ناتوانی افراد فقیر ریشه در ماهیت روابط  نهادی یا رسمی است.

تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه

در این پژوهش منظور از  توانمندسازی روانی نمره­اي است كه کارکنان به سوالات 15 گویه ای پرسشنامة توانمندسازی روانی می­دهند .

مولفه های پرسشنامه :

تعريف توانمندسازی

تعاريف متعدد و گوناگونی از توانمندسازی ارائه مي­شود که هرکدام دارای يک جهت­گيری معين با يک ديدگاه و حتی يک ايدئولوژی مشخص است. البته برای توانمندسازی  تعريف دقيق علمی با مرزهای مشخص وجود ندارد؛ اما می توان در یک تعریف جامع توانمندسازی را اینگونه تعریف کرد:

توانمندسازی فرایندی است پویا و خودجوش از متن بافت فرهنگی – اجتماعی یک جامعه که به افراد افزایش قدرت و توانایی می دهد تا بتوانند برای بهبود وضعیت زندگی خویش اقدام نمایند.

در تعریف بالا باید به کلمات کلیدی : فرایند؛ پویا؛ بافت اجتماعی فرهنگی؛ مشارکت افراد  توجه کرد. در این فرایند افرادکلیدی و رهبران سیاسی عقیدتی نقش مهمی بازی می کنند و باید دانست که مهارتهایی از قبیل سازماندهی اجتماعی و توسعه اجتماعی بسیار کلیدی هستند.

توانمندسازي

توانمندسازي جامعه، يك فرآيند پويا و فراگیر است. هدف عمده فرآيند توانمندسازي، ايجاد تغييرات مناسب در كليه ابعاد و جوانب زندگي افراد، خانواده­ها، گروه­ها و اقشار اجتماعي مي­باشد   در واقع مي­توان به جرات گفت كه يكي از پيش شرط­هاي محوري در شكل­گيري و تكامل فرآيندهاي توسعه پايدار، وجود سياست­ها، برنامه­ها، و مداخلات چند بعدي در جهت توانمندسازي افراد، گروه­ها و جوامع به منظور مشاركت فعال آنها در تحقق بخشيدن به اهداف دراز مدت و ميان مدت توسعه همه­جانبه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است.