پرسشنامه ارزیابی گرایش به بخشش (HFS) 

پرسشنامه ارزیابی گرایش به بخشش : این پرسشنامه در دو بخش ساخته شده که هر بخش شامل 18 سوال است و هدف ان ارزیابی گرایش به بخش است و بر اساس طیف لیکرت نمره گذاری شده است.

نمره گذاری : این مقیاس توسط تامپسون، اشنایدر، هافمن و همکاران در سال (2005) طراحی شد که 18 گویه دارد و میزان گرایش به بخشش در افراد با توجه به خود- گزارشی[1] فرد مشخص می‌شود. این پرسشنامه از سه زیر مقیاس خود بخششی، دیگر بخششی موقعیت بخششی درست شده است و در مقابل هر گویه یک مقیاس 7 درجه ای از همیشه غلط (نمره 1) تا همیشه صحیح (نمره 7) قرار دارد. محقق از خرده مقیاس خود بخششی این پرسشنامه در این تحقیق استفاده نموده است.

پایایی و روایی: ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده توسط طراحان برای مقیاس گرایش به بخشش (خود، دیگران و پرسشنامه استاندارد موقعیت) بین 72/. الی 77/. مشخص شده است. همچنین شاخص‌های تحلیل عاملي تأییدی به دست آمده بر روي 100 نفر از دانش آموزان، برای روایی سازه این ابزار 1 =CFI و 07/0 =RMSEA است که با حذف 3 گویه از آن، حاکی از برازندگی کامل مدل می‌باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خود بخششی بر اساس داده های بدست آمده در این پژوهش (66/0) می‌باشد.

[1]. self – report

ارزیابی گرایش به بخشش

یکی از مواردی که فرد را در ناراحتی، رنجش و خلق پائین نگه می‌دارد، نداشتن بخشش است. افرادی که دیگران را به راحتی نمی‌بخشند، در خشم باقی می‌مانند و معمولا افکار ناراحت‌کننده‌ای در ذهن خود مرور می‌کنند. اینکه ما واقعه ناراحت‌کننده را مرور می‌کنیم بخشی از مسئله است. نکته مهمی که باید به آن اشاره شود علت ایجاد نگرش‌هایی است که باعث می‌شود فرد در رفتارهای خود سختگیرانه عمل کند یا دائم انتظارات و باورهای مختلف نامعقولی داشته باشد. به این نوع نگرش و باورهای غلط، خطاهای شناختی می‌گویند. خطاهای شناختی مانع بخشش افراد است. این افراد گاهی به دلیل برخورداری از نگرش صفر و صد به این نتیجه می‌رسند که بخشش لازم نیست.

بخشش را به صورت تغییر جدی در تصمی م­گیری برای قطع رفتارهای بدخواهانه نسبت به یک شخص خطاکار تعریف کرده­اند. مک­کالوف و همکاران (2003) بیان کردند که بخشش جهت‌دادن به انگیزه‌ها است. آنها بخشش را جهت‌دادن مثبت به انگیزه ­های منفی دانسته‌اند که با انگیزه‌های مصالحه­ آمیز و مثبت نسبت به فرد خطاکار همراه است.

 دانلود پرسشنامه