توضیحات
پرسشنامه تأثیرات مدیریت کیفیت جامع مان و همکاران(1994)
پرسشنامه تأثیرات مدیریت کیفیت جامع توسط مان و همکاران در سال 1994 طراحی شد و داری 14 سوال در 2 بخش می باشد.و هدف ان بررسی پیامدهای اجرای برنامه مدیریت کیفیت جامع در سازمان است.سوالات بر اساس طیف لیکرت نمره گذاری شده است (خیلی کم تا خیلی زیاد) و الفای کرونباخ به دست امده بالی 0/70 می باشد.
تعریف مفهومی متغییر پرسشنامه :
پرسشنامه استاندارد مدیریت کیفیت جامع عبارت است از یک رویکرد برای بهبود مستمر کیفیت محصولات و خدمات از طریق مشارکت همه سطوح و وظایف شرکت .
تعریف عملیاتی متغییر پرسشنامه
در این پژوهش منظور از تأثیرات مدیریت کیفیت جامع نمرهاي است كه کارکنان به سوالات 14گویه ای پرسشنامة تأثیرات مدیریت کیفیت میدهند .
مولفه های پرسشنامه :
پرسشنامه تک مولفه ای می باشد.
تعریف مدیریت کیفیت جامع
مدیریت کیفیت جامع شیوهی مدیریتی است که فلسفهی آن جمع کردن همه فعالیتهای سازمانی (بازاریابی، مالی، طراحی، مدیریت، تولید، مشتریان، خدمات و…) است تا بتواند بر روی برآورده کردن نیاز مشتریان و رسیدن به اهداف سازمان تمرکز داشته باشد.
مدیریت کیفیت جامع به یک سازمان همچون مجموعهای از فرایندها نگاه میکند. این رویکرد تاکید دارد که سازمانها باید به طور پیوسته و از طریق به اشتراک گذاشتن دانش و تجربهی کارکنانشان، فرایندها را بهبود ببخشند. به بیان ساده، هدف مدیریت کیفیت جامع این است: «همیشه، اول کار درست را انجام بدهید». مدیریت کیفیت جامع بسیار متنوع است و به راحتی با شرایط مختلف تطبیق پیدا میکند. با وجود اینکه این روش در اصل برای ادارهی کارخانهها به کار رفته و برای سالهای زیادی تنها در همان حوزه استفاده میشد، امروزه به یک ابزار عمومی برای مدیریت تبدیل شده است به طوری که حتی در خدمات و بخشهای عمومی نیز قابل استفاده است. در این روش مدیریتی، هر بخش با توجه به نیازهای خود، مدل مناسبش را توسعه میدهد
سه اصل مهم در مدیریت کیفیت جامع TQM:
1. تمرکز سازمان در درک و پاسخگویی به نیازهای مشتریان:
سازمان ها باید تلاش کنند از طریق ارتباط مطلوب و کاملا نظامند و دقیق با مشتری ها، بتوانند نیازها و خواسته های اصلی مشتریان را شناسایی کنند و در تولید محصول یا ارائه خدمات مطابق این خواسته ها اقدام نمایند.
2. بهبود مستمر همه محصولات یا خدمات و فرآیندهای سازمان بصورت نظامند و سیستماتیک:
بهبود مستمر فرآیندی است پویا و همیشگی در سازمانهای متعالی، لذا سازمان های باید با شناسایی نقاط بهبود در سازمان و ایجاد راهکارهایی برای حل این مسائل و یا پیشرفت، سعی در ایجاد بهبود در فرآیندهای سازمان نمایند.
3. مشارکت تمام افراد سازمان:
تا زمانی که تمام افراد سازمان در امور سازمان مشارکت نداشته باشند و خود را جزئی از سازمان ندانند، پیشرفت معنایی ندارد. سازمان های پیشرو همواره منابع انسانی را مهمترین منبع سازمانی می دانند و از طریق روش های موثر سعی در حفظ و نگهداری آن ها دارند. با ایجاد انگیزه و افزایش رضایت کارکنان سعی کنید، مشارکت آن ها را در امور بیشتر کرده و در راستای بهبود مستمرو مدیریت کیفیت جامع TQM گام بردارید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.